Saygıyla korku karıştı
Yayınlanma Tarihi 22 Ağustos 2012 Çar 08:28
Sezonun beşinci resmi maçında Fenerbahçe (kazandığı Vaslui maçı da dahil) en tutarlı oyununu oynadı. Mehmet Topal kendi pozisyonundaydı, daha önce Valencia’da oynadığı gibi 4’lü savunmanın önünde tek kesici rolü üstlendi. Topal’ın önünde Valencia’da Banega-Costa veya Feghouli-Costa gibi ikililer olurdu; Fenerbahçe’de o ikili Topuz-Selçuk’tu. Ki, özellikle Selçuk gerek kazandığı kritik toplar, gerek goldeki katkısıyla (benim gibi) onu beğenmeyenleri mahcup etti. Moskova’da baklava dilimine benzeyen orta saha dörtlüsünü Cristian tamamladı, İstanbul’da bu defansif üçlünün önünde pekâlâ Alex olabilir.
Netice fena değil, İstanbul’da 1-0’ın avantaj hanesinde olması kabul edilebilir; dolayısıyla Moskova’da Alex’in hiç dakika almaması üstünde de fazla durmayacağım. Ama en azından şunu eklemek lazım: Bu defansif diziliş Spartak Moskova’ya karşı kabul edilebilir, ama Elazığ’a karşı çift ön liberoyla oynamak kabul edilemez. Fenerbahçe’nin rakibi kim olursa olsun onlara saygı duyması doğal, ama bir büyük takımın saygıyla korku arasındaki ince çizgiyi de geçmemesi gerek.
Takım savunmasını gayet iyi uygulayan Fenerbahçe’nin, Kombarov’un kanat bindirmeleri ve Emenike gücü karşısında sorun yaşaması da normal. Zira geçen sezonun sol stoperi Yobo, Egemen’in gelişiyle sağa geçti. Maçın yıldızı Kombarov da oradaki uyumsuzluğu iyi değerlendirdi.
Emenike zaten her takımın sol savunmasını test eden tutulması zor bir santrfor. İki sezon önce Karabük formasıyla Yobo-Santos’u çok zor durumlara düşürmüştü. Bu kez de H.Ali-Egemen ikilisine zor bir gün geçirtti Nijeryalı... Fenerbahçe’nin bu savunma dörtlüsünün hafta sonu Antep karşısında uyumlarını artırarak Spartak rövanşına hazırlanacağı düşünülürse, Şampiyonlar Ligi için bir kademe daha umutlanıyorum ben.
Kuyt-Sow uyumu önemli bir koz. Bu durumda Aykut Hoca İstanbul’da da baklava dilimi orta sahasından vazgeçmeyebilir, ama bence bu baklavanın ucuna pekâlâ Alex eklenebilir. İstanbul’da, Fenerbahçe’nin mutlak gole ihtiyacı var ve Alex 9 yıldır bu ihtiyaçları karşılamaya en yakın adam...
Netice fena değil, İstanbul’da 1-0’ın avantaj hanesinde olması kabul edilebilir; dolayısıyla Moskova’da Alex’in hiç dakika almaması üstünde de fazla durmayacağım. Ama en azından şunu eklemek lazım: Bu defansif diziliş Spartak Moskova’ya karşı kabul edilebilir, ama Elazığ’a karşı çift ön liberoyla oynamak kabul edilemez. Fenerbahçe’nin rakibi kim olursa olsun onlara saygı duyması doğal, ama bir büyük takımın saygıyla korku arasındaki ince çizgiyi de geçmemesi gerek.
Takım savunmasını gayet iyi uygulayan Fenerbahçe’nin, Kombarov’un kanat bindirmeleri ve Emenike gücü karşısında sorun yaşaması da normal. Zira geçen sezonun sol stoperi Yobo, Egemen’in gelişiyle sağa geçti. Maçın yıldızı Kombarov da oradaki uyumsuzluğu iyi değerlendirdi.
Emenike zaten her takımın sol savunmasını test eden tutulması zor bir santrfor. İki sezon önce Karabük formasıyla Yobo-Santos’u çok zor durumlara düşürmüştü. Bu kez de H.Ali-Egemen ikilisine zor bir gün geçirtti Nijeryalı... Fenerbahçe’nin bu savunma dörtlüsünün hafta sonu Antep karşısında uyumlarını artırarak Spartak rövanşına hazırlanacağı düşünülürse, Şampiyonlar Ligi için bir kademe daha umutlanıyorum ben.
Kuyt-Sow uyumu önemli bir koz. Bu durumda Aykut Hoca İstanbul’da da baklava dilimi orta sahasından vazgeçmeyebilir, ama bence bu baklavanın ucuna pekâlâ Alex eklenebilir. İstanbul’da, Fenerbahçe’nin mutlak gole ihtiyacı var ve Alex 9 yıldır bu ihtiyaçları karşılamaya en yakın adam...
