İtalya, bileğinin hakkıyla
Yayınlanma Tarihi 25 Haziran 2012 Pts 10:56
İtalyan futbolu içinde zafer ve dram barındıran bir Yunan tragedya'yasına benzer demişti Garry Lineeker 1998'de...
Baggio'nun 4 yıl önce kaçırdığı penaltıyla yıkılan İtalya'yı anlatarak başlamıştı söze...
Dram yerini 2000'de Zafer'e bırakıveriyordu...
Sonraki turnuvalar İtalya için basit bir orta oyunu oldu. Dün geceye kadar kayıp olan Azzuri'nin yeni bir zafer tragedya'sı sahnelendi dün gece Ukrayna'da...
1982'den bu yana tarihin en dengeli İtalya kazanmasaydı, bu satırlar kahır dolu olabilirdi. Oyunun adaletini bu kez penaltılar yok etmedi. İngilizlerin penaltı laneti peşlerini bırakmıyor ama bu turnuvada yarı finali hak edecek kalitede olmadıkları da netti.
İngiltere oyunun topu topu 10 dakikasında İtalya'yı arkaya yaslamış önce 5'inci dakikada Johnson'ın İngiltere'nin kahramanı olmasını emektar Buffon'un genç kurtarışı engellemişti. Bu bölümde kanat oyuncuları çok çalışan içeri ortalar kesen bir takımdı İngiltere ve Walcott ile Carroll'ın etkili olabileceği bir futbol oynanıyordu.
İtalya, İngiltere'yi birinci saatin sonuna kadar sahasına hapsetti. Pirlo'nun sihirli ayağı, Montolivo'nın aklı, kanatların amansız destekleriyle İtalya, turnuvanın en dengeli hücum eden takımına dönüşüvermişti.
Her iki devrenin üçüncü dakikasında De Rossi'nin Harte'i geçen iki şutu direkte patlamış, auta gitmişti. İtalya pozisyon buluyor, Harte'ı geçemiyordu...
Hodgson 60'ıncı dakikada Walcott'u Milner'in; Carroll'ı Welbeck'in yerine oyuna alıncaya kadar İtalya bu turnuvada İrlanda maçı dahil en organize, topa en çok hükmettiği maçı oynuyordu. Carroll'ın girişi İngiltere'ye hücum için avantaj olmadı ama İtalya onun defansif desteği gelince tempo kaybetti.
Balotelli oyun boyunca Montolivo, Cassano, Pirlo'nun tüm servislerini cömertçe harcadı. Balotelli, Hart ve önündeki iki stoper Lescott ve Terry'nin üçgeninden gol çıkaramıyordu belki ama her defasında Parker'in da oraya önlem için geliyor olması İngiliz takımının hücuma çıkma kanallarını tıkıyordu.
Bu yüzden Teknik Direktör Prandelli, Balotelli'yi ısrarla oyunda tutuyordu. Diamanti'nin oyuna alınmasıyla İtalya yeniden kontrolü ele geçirdi. İngiltere bir türlü İtalya'ya karşı oyun kuramıyordu.
Harte'ı aşan sonraki şut 100'de geldi. Diamanti'nin nefis şutu direkten döndüğünde İtalya'nın dramı mı başlıyor dedirtti! İtalya Harte'ı geçen üç şutun da gol getirmediği oyunun penaltılarında sonuca gidebildi belki ama Harte'ın oyun içindeki konsantrasyonunu, Terry ve Lescott'un savaşını es geçmeyiniz...
Bu arada Ashley Young şimdiden adını Gareth Southgate ve Stuart Pearce isimlerinin yanına tarihi penaltıcılardan biri olarak yazdırdırdı bile...
Özetle; hak eden kazandı.
Baggio'nun 4 yıl önce kaçırdığı penaltıyla yıkılan İtalya'yı anlatarak başlamıştı söze...
Dram yerini 2000'de Zafer'e bırakıveriyordu...
Sonraki turnuvalar İtalya için basit bir orta oyunu oldu. Dün geceye kadar kayıp olan Azzuri'nin yeni bir zafer tragedya'sı sahnelendi dün gece Ukrayna'da...
1982'den bu yana tarihin en dengeli İtalya kazanmasaydı, bu satırlar kahır dolu olabilirdi. Oyunun adaletini bu kez penaltılar yok etmedi. İngilizlerin penaltı laneti peşlerini bırakmıyor ama bu turnuvada yarı finali hak edecek kalitede olmadıkları da netti.
İngiltere oyunun topu topu 10 dakikasında İtalya'yı arkaya yaslamış önce 5'inci dakikada Johnson'ın İngiltere'nin kahramanı olmasını emektar Buffon'un genç kurtarışı engellemişti. Bu bölümde kanat oyuncuları çok çalışan içeri ortalar kesen bir takımdı İngiltere ve Walcott ile Carroll'ın etkili olabileceği bir futbol oynanıyordu.
İtalya, İngiltere'yi birinci saatin sonuna kadar sahasına hapsetti. Pirlo'nun sihirli ayağı, Montolivo'nın aklı, kanatların amansız destekleriyle İtalya, turnuvanın en dengeli hücum eden takımına dönüşüvermişti.
Her iki devrenin üçüncü dakikasında De Rossi'nin Harte'i geçen iki şutu direkte patlamış, auta gitmişti. İtalya pozisyon buluyor, Harte'ı geçemiyordu...
Hodgson 60'ıncı dakikada Walcott'u Milner'in; Carroll'ı Welbeck'in yerine oyuna alıncaya kadar İtalya bu turnuvada İrlanda maçı dahil en organize, topa en çok hükmettiği maçı oynuyordu. Carroll'ın girişi İngiltere'ye hücum için avantaj olmadı ama İtalya onun defansif desteği gelince tempo kaybetti.
Balotelli oyun boyunca Montolivo, Cassano, Pirlo'nun tüm servislerini cömertçe harcadı. Balotelli, Hart ve önündeki iki stoper Lescott ve Terry'nin üçgeninden gol çıkaramıyordu belki ama her defasında Parker'in da oraya önlem için geliyor olması İngiliz takımının hücuma çıkma kanallarını tıkıyordu.
Bu yüzden Teknik Direktör Prandelli, Balotelli'yi ısrarla oyunda tutuyordu. Diamanti'nin oyuna alınmasıyla İtalya yeniden kontrolü ele geçirdi. İngiltere bir türlü İtalya'ya karşı oyun kuramıyordu.
Harte'ı aşan sonraki şut 100'de geldi. Diamanti'nin nefis şutu direkten döndüğünde İtalya'nın dramı mı başlıyor dedirtti! İtalya Harte'ı geçen üç şutun da gol getirmediği oyunun penaltılarında sonuca gidebildi belki ama Harte'ın oyun içindeki konsantrasyonunu, Terry ve Lescott'un savaşını es geçmeyiniz...
Bu arada Ashley Young şimdiden adını Gareth Southgate ve Stuart Pearce isimlerinin yanına tarihi penaltıcılardan biri olarak yazdırdırdı bile...
Özetle; hak eden kazandı.
