Hayallerini satan adam !..
Yayınlanma Tarihi 20 Şubat 2009 Cum 15:31
Metal nişanla taçlandırılan umutlar bir gün satılığa çıkarsa, gerçekleşmiş umutlar ve hayallerdir aslında satılan...
Ve o metal nişan sahibiyle şanlanır, sahibiyle yıllanır, sahibiyle birlikte değerlenir...
Bir metal nişan...
Bir madalya...
Hatıra denilen ve umutların gerçekleştiğini vurgulayan madalya kurdelasıyla sahibinin boynunda değerlidir... Alıp koparırsanız boynundan, dünyanın en büyük müzesinde bile sergileseniz o madalyayı, ikisi de öksüz kalmıştır artık... Ne madalya tek başına bir metal parçası olmaktan ileri gidebilir, ne de sahibi onsuz umutlarını avucunun içerisinde tutabilir...
Metal nişan...
Metale akıtılan ter, verilen emek, umutların yeşermesiyle birlikte hayallere uzanan yürek ve beden...
Satacak hiç birşeyi kalmayan bir adam, hayallerini, umutlarını satıyorsa...
Gücünü, hayata bağlılığını ve umutlarını kaybetmişse gelecekten...
Ve başını iki elinin arasına alıp düşündüğünde işin içinden çıkamıyorsa...
Çocukluğu, emekleri, yaşadıkları, sevinçleri geçiyorsa bir film gibi gözlerinin önünden...
Çaresizlik içinde...
Ölüme meydan okumak adına...
Kendisini dünyaya getiren ve ona umut etmeyi, hayal etmeyi öğreten annesinin rahatsızlığına meydan okumak için, annesini yaşatmak için satıyorsa o metal nişanı...
Sat kardeşim...
Ardına bile bakmadan sat...
Sana can veren, sana kan veren, sana süt veren, sana insanlığı öğreten o yüce insan için sat hayallerini, umutlarını...
Altı üstü bir metal nişan...
Metal nişansız yaşayabilirsin...
Madalyasız yaşamak, annesiz yaşamaktan çok çok çok daha hayırlıdır...